100-lecie powstań śląskich

"To ziemia, na której rodzą się diamenty"

Jan Paweł II

Gimnastyka umysłu

Rozwiąż rebusy

Jakie masz zdolności?  

Czy wiesz dlaczego rozwiązanie rebusu powinno być w Twoim jadłospisie?

"Witaj maj, 3 Maj..."

Konstytucja zostałą uchwalona 3 maja 1791 roku, dwie dekady po pierwszym rozbiorze (i dwa lata przed drugim) jest pierwszym takim dokumentem w Europie, drugim - na świecie. Amerykanie wyprzedzili nas o 4 lata, Francuzi spóźnili o 4 miesiące. Co ciekawe, dzień ten został uznany świętem już 5 maja 1971 roku.

Obraz Jana Matejki - Konstytucja 3 maja

Lista postaci historycznych

1.      1.      Stanisław Małachowski (1736–1809), marszałek Sejmu Wielkiego

2.      Aleksander Linowski (ok. 1759–1820), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji

3.      Ignacy Wyssogota Zakrzewski (1745–1802), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji

4.      Tadeusz Kościuszko (1746–1817), generał wojsk koronnych

5.      Kazimierz Nestor Sapieha (1757–1798), marszałek Sejmu Wielkiego

6.      Julian Ursyn Niemcewicz (1757–1841), poseł na Sejm Wielki, współautor konstytucji

7.      Michał Zabiełło (1760–1815), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji

8.      Jan Suchorzewski (zm. 1804 lub 1809), poseł na Sejm Wielki, przeciwnik konstytucji

9.      Stanisław Kublicki (1750–1809), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji

10.  Franciszek Ksawery Branicki (ok. 1730–1819), hetman wielki koronny, przeciwnik konstytucji

11.  Hugo Kołłątaj (1750–1812), podkanclerzy koronny, współautor konstytucji

12.  Feliks Turski (1720–1800), biskup krakowski (lub Tymoteusz Gorzeński)

13.  Ignacy Potocki (1750–1809), marszałek wielki litewski, współautor konstytucji

14.  Adam Kazimierz Czartoryski (1734–1823), starosta generalny ziem podolskich, zwolennik konstytucji

15.  Scipione Piattoli (1749–1809), sekretarz prywatny królewski, współautor konstytucji

16.  Tadeusz Matuszewicz (1765–1819), poseł na Sejm Wielki, współautor konstytucji

17.  Stanisław August Poniatowski (1732–1798), król polski

18.  Anna Charlotta Dorota von Medem (1761–1821), księżna kurlandzka (lub Róża z Martynkowskich Dekertowa)

19.  Elżbieta z Szydłowskich Grabowska (1748/9–1810), metresa królewska

20.  Jan Dekert (1738–1790), prezydent miasta Warszawy

21.  Antoni Stanisław Czetwertyński-Światopełk (1748–1794), zwolennik konstytucji

22.  Antoni Polikarp Złotnicki (ok. 1750–1830), poseł na Sejm Wielki, przeciwnik konstytucji

23.  Francuski rojalista

24.  Jan Kiliński (1760–1819), mistrz szewski

25.  Klemens Maria Hofbauer (1751–1820), ksiądz redemptorysta

26.  Stanisław Staszic (1755–1826), ksiądz, działacz oświeceniowy

27.  Andrzej Hieronim Zamoyski (1716–1792), b. wojewoda inowrocławski, autor Kodeksu Zamojskiego

28.  Tymoteusz Gorzeński (1743–1825), biskup smoleński

29.  Kazimierz Konopka (1769–1805), sekretarz Hugona Kołłątaja

30.  Ksiądz prawosławny

31.  Paweł Ksawery Brzostowski (1739–1827), ksiądz (lub Józef Stępkowski)

32.  Antoni Tyzenhaus (1733–1785), b. zarządca litewskich ekonomii królewskich

33.  Chłop

34.  Józef Poniatowski (1763–1813), generał wojsk koronnych

35.  Stanisław Mokronowski (1761–1821), poseł na Sejm Wielki

36.  Młody Żyd

37.  Stary Żyd

Święto Książki

Święto Książki...

Święto Książki - Urodziny pana Andersena

Mijam księgarnię. Wystawa roi się od książek i chociaż nie jestem już dzieckiem, zwracam uwagę na tę jedną. Na barwnej okładce, dużymi literami, widnieje nazwisko: Hans Christian Andersen. Idę dalej, rozmarzona, to nazwisko samo w sobie jest baśniowe i myślę, że od zawsze kryło się w nim przeznaczenie. Czy sam Andersen w nie wierzył? 
Pewne jest, że w swoich utworach na nie wskazywał. „Patrzcież, państwo! Więc takie było moje przeznaczenie. Teraz dopiero wiem przecie, czym jestem i na co zostałem stworzony. Być na świecie użytecznym i potrzebnym – oto prawdziwa rozkosz, to największe szczęście”. Tak mówił o swojej twórczej pracy.
Możemy nie znać się na bajkach, nie kojarzyć autorów i tytułów, jednak Andersen znany jest niemal wszystkim. Nie ma lepszego nazwiska dla twórcy baśni, samo jego brzmienie wprowadza w magiczny, romantyczny nastrój. Życie autora również przypomina baśń – choć nie zaczyna się ciekawie, to jej zakończenie zdumiewa. Los zaskoczył samego Andersena, który nie przewidział, że zyska sławę jako największy obok braci Grimm bajkopisarz.

Święto Książki ciąg dalszy...

Jedną z pierwszych baśni H,Ch. Andersena była Księżniczka na ziarnku grochu.
Przy pomocy naszego znajomego rysownika możemy nauczyć się rysować księżniczkę. Zobacz film, postępuj zgodnie z instrukcją a narysujesz prawdziwą "Księżniczkę na ziarnku grochu".
Powodzenia, miłej zabawy!!!

https://www.youtube.com/watch?v=ZOTfgrklO2U

Święto Książki ciąg dalszy...

Dziś ciąg dalszy naszej zabawy urodzinowej H.Ch. Andersena
Artykuł na temat biografii H,Ch. Andersena pozwoli Wam rozwiązać kilka zadań. Przeczytaj uważnie informacje w części Święto Książki i spróbuj swoich sił. Odpowiedzi napisz w komentarzu. Do dzieła!!!

Pytania konkursowe. Za każde pytanie można otrzymać 1 punkt

1. Komu Calineczka uratowała życie?
2. Podaj dokładną datę urodzin H. Ch. Andersena.
3. W jakim kraju i mieście urodził się Andersen?
4. Kim z zawodu byli ojciec i matka Andersena?
5. Ile lat żył H. Ch. Andersen?
6. Dlaczego dziewczynka z zapałkami nie mogła wrócić do domu?
7. Z czego Eliza musiała tkać koszule dla swoich braci zamienionych w łabędzie?
8. Określ czas akcji „Dziewczynki z zapałkami”
9. Dlaczego poddani bali się powiedzieć, że, nie widzą nowych szat wykonanych przez tkaczy?
10. Co utkwiło w sercu i oku Kaya?
11. W kim zakochała się najmłodsza syrena?
12. Kto pierwszy odważył się powiedzieć, że cesarz jest nagi?
13. Dlaczego ropucha porwała Calineczkę?
14. Jakie słowo usiłował ułożyć Kay z kawałków lodu ?
15. W co przemieniła się mała syrena, gdy jej ukochany ożenił się z inną?
16. Do ilu lat mogli żyć morscy ludzie (syreny)?
17. Ile lat musiały skończyć księżniczki –syreny, by móc wynurzyć się z wody?
18. Kogo ostatecznie poślubiła Calineczka?
19. Kto zaopiekował się brzydkim kaczątkiem w czasie zimy?
20. Kto uchronił Calineczkę przed zamarznieciem, gdy chrabąszcze porzuciły ją w lesie?

Święto Książki ciąg dalszy...

Rymowane zagadki dotyczące bohaterów baśni Andersena.

Należy podać tytuł baśni w komentarzach, nie zapomnijcie podać również swoje imię i nazwisko.

Zagadki

1. Pośród szmaragdowej toni,

w jasnych wód błękicie,

wraz z siostrami wiodła słodkie

i beztroskie życie.

Aż tu miłość ją dopadła-

taka nieszczęśliwa,

jaka chyba się nie zdarza,

tylko w bajkach bywa.

2. Żył przed laty pewien książę.

Z gwiazd mu wywróżono,

że księżniczka najprawdziwsza

będzie jego żoną.

I niedobrze to dla księcia

skończyć by się mogło,

gdyby nie ziarenko grochu,

które mu pomogło.

3. Była dobra, była ładna,

zgrabna, a w dodatku

całkiem tycia, tyciusieńka

i mieszkała w kwiatku.

nie lubiła mrozu zimy,

tylko ciepło lata

i znalazła dom wśród elfów,

hen na końcu świata.

4. Wszyscy chórem je uznali

za straszne brzydactwo,

więc wciąż drwiło i szydziło

z niego całe ptactwo.

Biedne kaczę nie wiedziało,

co z nim dalej będzie,

aż w słoneczny dzień wiosenny

stało się łabędziem.

5. Tu gwar, radość i zabawa,

pachną ciepłem święta,

a tam kuli się dziewczynka,

bosa i zmarznięta.

Ale smucić się za bardzo

chyba nie potrzeba,

bo ją babcia ukochana

zabierze do nieba.

6. Zła królowa mrozu

i wielkiego chłodu

zamieniła serce chłopca

w mały sopel lodu.

I nic na to, moi drodzy,

poradzić nie mogę-

zanim Gerda znajdzie Kaja,

długą przejdzie drogę.

Święto Książki

W roku 2020 Międzynarodowy Dzień Książki Dla Dzieci przypadał na 2 kwietnia 

To święto nieprzypadkowo obchodzone jest 2 kwietnia. W ten dzień, w 1805 roku urodził się słynny duński baśniopisarz Hans Christian Andersen, autor takich klasyków jak „Brzydkie kaczątko”, „Calineczka” czy „Królowa Śniegu”.
Święto uchwalono w 1967 roku przez Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych Ludzi (IBBY, Polska sekcja tej organizacji istnieje od 1973 roku). Każdego roku gospodarzem święta jest inne państwo – impreza odbywała się już w takich krajach jak Japonia, Belgia, Brazylia, Rosja, Hiszpania, Indie, Nowa Zelandia, Egipt, Stany Zjednoczone. Polska także była gospodarzem Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci - w 1979 roku.
Z okazji święta, na naszym blogu będą publikowane zagadki i łamigłówki na temat baśni H.Ch.Andersena.

Hans Christian Andersen – król bajek

Święta, święta i po świętach....

Witam czytelników!
Dziś proponuję jednak wrócić wspomnieniami do Świąt Wielkanocnych i spróbować namalować zajączka wielkanocnego pod kierunkiem rysownika. Instrukcję znajdziecie pod adresem:

https://www.youtube.com/watch?v=r0mS9ZlpMsM

Naiwny zajączek

Nieopodal Lublina, na kwiecistej łące

ganiały się dwa zające.

Wtedy właśnie Wicuś zając

ze swym bratem się ganiając

stwierdził, że na tyle podrósł,

żeby sam wyruszyć w podróż.

Bo choć po łące biega się miło,

trochę mu się to znudziło.

Mówił: „Nic moich marzeń nie przyćmi.

Podróże zaprzątają me myśli.”

Wicuś dobrze był wychowany:

„Pójdę zapytać się mamy.”

Mama wielce zaskoczona

i troszeczkę przestraszona

odparła: „będzie czas na podróże,

gdy moje zajączki będą już duże.

No a teraz się uspokój

i posprzątaj wreszcie pokój.”

Wicuś myśli: „Jestem duży,

czemu mama tak się burzy?

Nie mogę być ciągle przy mamie,

przecież nic mi się nie stanie.”

Więc spakował trzy marchewki

i sałaty dwie główeczki,

pełny plecak całkiem nowy

do podróży był gotowy.

Teraz Wicuś czekał aż wszyscy zasną,

żeby ruszyć w podróż własną.

I tak wieczorem, po kryjomu

zajączek wyszedł z domu.

Mijał łąki, pola, las,

ciekawie spędzał czas.

Smoka Wawelskiego zobaczył z Krakowie

wspiął się na najwyższą wieżę w Częstochowie.

Zwiedził Pałac Kultury w Warszawie – stolicy,

zobaczył pomnik Syrenki słynny w okolicy.

Chciał jednak bliżej być natury,

więc zawędrował na Mazury.

I tam właśnie podczas burzy

trochę dosyć miał podróży,

kiedy pod niewielką łódką

siedział jak zając pod miedzą cichutko.

Był zziębnięty, przemoczony,

a w efekcie zaziębiony.

Ciągle tylko kichał, kasłał

i tak zajączka ranek zastał.

Chcąc wyleczyć przeziębienie

musiał zmienić otoczenie.

Ruszył więc w Tatry przy ciepłym wietrze

wiedząc, że w górach jest zdrowe powietrze.

Górska kuracja niezwykle jest szybka,

Wicuś się zbudził zdrowy jak rybka.

Myślał: „Wreszcie góry zobaczę.”

I wyruszył górskim szlakiem.

Ach! Jak było mu wesoło

tyle rzadkich roślin wkoło.

A dla pięknych tych widoków

nie żałował swoich kroków.

Spotkał różne też zwierzęta,

lecz ich wszystkich nie spamiętał.

Po wędrówce przez dni kilka

na swej drodze spotkał wilka.

Wicuś z deka się przestraszył,

lecz wilk groźnie się nie patrzył.

Rzekł: „Nie zepsuję Ci planów,

nie mam wcale złych zamiarów.

Gdyby nie było to przeszkodą,

poszedłbym chętnie z Tobą.”

Zajączek bardzo był naiwny,

wilk nie wydał mu się dziwny,

więc problemu mu nie robił

i ze sobą iść pozwolił.

Miło było tylko przez chwilkę,

wilk na zająca już patrzył wilkiem.

wtedy Wicuś się zastanowił,

co on najlepszego zrobił.

Zaczął więc przyśpieszać kroku,

ale wilk był wciąż przy boku.

Ostrzył sobie już pazurki,

lecz na szczęście było z górki.

Nagle zając w bok uskoczył

wilk biegnąc prosto, stracił go z oczu.

Tak przed wilkiem uciekając

dnia pewnego Wicuś zając,

zmęczony długą podróżą

usiadł sobie pod sosną niedużą.

Myślał: „Może po kryjomu

nie ma co uciekać z domu.

Wędrówkę swoją dziś skrócę

i do zmartwionej rodziny powrócę.

Podróż rozpocznę na przyszłą wiosnę,

gdy z naiwności swojej wyrosnę.

Albo gdzieś w środku lata

zabiorę ze sobą brata.”

Marzenia spełniaj swe koniecznie,

lecz zadbaj o to, by było bezpiecznie.

I zanim w daleki świat powędrujesz

obiecaj, że dobrze się przygotujesz.

Aleksandra Wojtyła

Dwie ostatnie zwrotki wiersza są przestrogą dla wybierających się w podróż.

Zbliża się Wielkanoc

Jajko mądrzejsze od kury?

To nie zwiastuje niczego dobrego… Czym skończyła się przygoda jajka, które uważało się za najmądrzejsze na świecie Przeczytajcie w wesołym wierszyku Jana Brzechwy. 

Jajko

Było sobie raz jajko mądrzejsze od kury. 

Kura wyłazi ze skóry, 

Prosi, błaga, namawia: „Bądź głupsze!” 

Lecz co można poradzić, kiedy się ktoś uprze?

Kura martwi się bardzo i nad jajkiem gdacze, 

A ono powiada, że jest kacze.

Kura prosi serdecznie i szczerze: 

„Nie trzęś się, bo będziesz nieświeże”. 

A ono właśnie się trzęsie 

I mówi, że jest gęsie.

Kura do niego zwraca się z nauką, 

Że jajka łatwo się tłuką, 

A ono powiada, że to bajka, 

Bo w wapnie trzyma się jajka.

Kura czule namawia: „Chodź, to cię wysiedzę”. 

A ono ucieka za miedzę, 

Kładzie się na grządkę pustą 

I oświadcza, że będzie kapustą.

Kura powiada: „Nie chodź na ulicę, 

Bo zrobią z ciebie jajecznicę”. 

A jajko na to najbezczelniej: 

„Na ulicy nie ma patelni”.

Kura mówi: „Ostrożnie! To gorąca woda!” 

A jajko na to: „Zimna woda! Szkoda!” 

Wskoczyło do ukropu z miną bardzo hardą 

I ugotowało się na twardo.

Jan Brzechwa

Jeszcze jeden wierszyk o jajku:

Wszystkie jajka, może wiecie,

chodzą w płaszczykach po świecie!

Skorupkami nazywają -

płaszcze, które zakładają!

Pod skorupką też coś mają,

coś, co sprytnie ukrywają!

Znajdziesz, pod nią, ciuszek nowy:

to kubraczek jest białkowy!

Pod kubraczkiem - niespodzianka,

Żółte żółtko - niczym bańka!

Kto jajeczka lubi zjadać,

ten powinien tu uważać!

Pod płaszczykiem ze skorupki,

trafia się kurczak malutki!

Ilustracją wierszyków jest film 

https://www.youtube.com/watch?v=6CVUo3PTa5o